హోమ్

సినిమా రివ్యూ

-జోశ్యుల సూర్య ప్రకాష్
సంస్థ: మహాలక్ష్మి ఆర్ట్స్
‌ నటీనటులు: జగపతి బాబు, స్మృతి ఇరానీ, సందీప్‌, మీరానందన్‌, గౌరీశంకర్‌, గద్దర్‌,
వేదకుమార్‌, దేశపతి శ్రీనివాస్‌, మల్లేపల్లి లక్ష్మయ్య, డా.శ్రవణ్‌ తదితరులు.
డైలాగులు: ఊడుగల వేణు
కెమెరా: టి సురేంద్ర రెడ్డి
ఎడిటింగ్: కోటగిరి వెంకటేశ్వర రావు
సంగీతం: చక్రి
కథ, స్క్రీన్ ప్లే, నిర్మాత-దర్శకుడు: ఎన్‌.శంకర్

"ఓ తెలంగాణ బిడ్డగా నా బాధ్యతగా భావించి ఈ సినిమాను తీశాను. చరిత్రలో ఓ అద్భుతాన్ని ఆవిష్కరించిన ఉత్తేజం, ఉద్వేగం నాలో కలుగుతోంది "అంటూ ఉద్వేగంగా దర్శకుడు ఎన్.శంకర్ తను రూపొందించిన "జై బోలో తెలంగాణ" చిత్రం గురించి ఇన్నాళ్లుగా మాట్లాడుతూ వచ్చారు. అయితే ఆ మాటల్లో ఉన్న ఉద్వేగం, భాధ్యత సినిమాలో ఎంతవరకూ ప్రతిబింబించింది, ఎంతవరకూ ప్రతిఫలించిందీ అంటే ధియోటర్లలో డైలాగులుకు వస్తున్న స్పందనంత, గద్దర్ పాటకు వేస్తున్న స్టెప్పుల్లో ఉన్న ఉత్సాహమంత అని ఖచ్చితంగా చెప్పొచ్చు. అలాగే "జై బోలో తెలంగాణ" అని టైటిల్ పెట్టి సినిమా తీస్తున్నప్పుడు ఏకపక్షంగా ఉద్యమాన్ని చూపెడతారని అంతా భావించారు. అదే జరిగింది..కాబట్టి పెద్దగా ఆశ్చర్యపోవాల్సిందీ లేదు. ఇక ప్రధానపాత్ర వేసిన జగపతిబాబు కెరీర్ కి ఈ సినిమా ఎంతవరకూ ఉపయోగపడుతుందనే దానికన్నా...ఈ సినిమాకి మాత్రం జగపతిబాబు వెన్నుముకలా నిలబడ్డారనేది నిజం.

ప్రత్యేక తెలంగాణా కోసం తరతరాలుగా ప్రాణాలర్పిస్తూ వస్తున్న కుటుంబం బందగి గోపన్న(జగపతిబాబు)ది. ఆయన కూడా పోరాటంలో పాల్గొని ప్రాణాలు వదులుతాడు. ప్రస్తుతం ఆయన కొడుకు వర్షిత్‌ (సందీప్‌) తరం నడుస్తూంటుంది. వర్షిత్ తన తల్లి జయమ్మ(స్మృతి ఇరానీ) తో కలిసి ఉంటూంటాడు. తండ్రి, తాతల్లాగే ఆశయం కోసం మరణించం ఇష్టపడని అతను చదువుకుని జీవితంలో సెటిల్ అవ్వాలనుకుంటాడు. ఆ క్రమంలో అతనికి విజయవాడకు చెందిన రాజకీయ కుటుంబానికి చెందిన ఆంద్రా అమ్మాయి సహజ (మీరా నందన్‌) పరిచయమవుతుంది. పరిచయం ప్రేమదాకా పోతుంది. అయితే ఈ లోగా అమ్మమ్మ ఇంటికి వెళ్ళిన అతనికి తెలంగాణా పల్లె జనం పడుతున్న కష్టాలు, కన్నీళ్ళు తెలిసి వస్తాయి. దాంతో తన ప్రేమను పణంగా పెట్టి ఉద్యమంలోకి దూకుతాడు. వేర్వేరు ప్రాంతాలకు చెందిన ఆ జంట ఒకటయ్యారా...ఉద్యమం వారికి ఏమి మిగిల్చింది అనేది మిగతా కధ.

ఉద్యమ నేపధ్యంలో తెలంగాణా అబ్బాయి..ఆంధ్రా అమ్మాయి మధ్య నడిపిన ప్రేమ కథ ఇది. అలాగే తరతరాలుగా వస్తున్న సినిమా రూల్స్ ప్రకారం అమ్మాయి కుటుంబం విలన్ అవుతుంది. అలాగే ఆమె ప్రేమించిన వాడితో కాకుండా వేరే వారితో సంభందం నిశ్చయమవుతుంది. ఆ చేసుకోబోయేటోడు వచ్చి హీరోకు వార్నింగ్ ఇస్తాడు. మరో ప్రక్క వితంతురాలైన హీరో తల్లి..ఆమెనే ఈ ఇంటికోడలుగా తెచ్చుకోవాలని నిర్ణయించుకుని దానికోసం ఎంతటి పోరాటానికైనా సిద్దం అంటుంది..ఇలా కథగా చూస్తే...రొటీన్..ప్రేమ కథ ఇది అని అర్దమవుతుంది. అయితే ఇక్కడే దర్శకుడు ఎన్.శంకర్ ప్రతిభ అంతా ఆ ప్రేమ కథని ..ఉద్యమానికి ముడి వెయ్యటంలోనే చూపెట్టాడు. వర్తమాన కాలంలో జరిగిన ఉస్మానియా కాల్పులు, చారి మరణం, కేసీఆర్ నిరాహార దీక్ష, చిదంబంర ప్రకటన వంటివి ఈ కథను నిలబెట్టాయి. అందులోనూ నెగిటివ్ గా చూపెట్టిన తెలంగాణేతర ప్రాంత పాత్రలు కూడా కథలో కలిసిపోయి కథకు నిండుతనం తెచ్చిపెట్టాయి. ఓ కమర్షియల్ సినిమాకు ఉండాల్సిన హంగులు (ఐటం సాంగ్ తప్ప) సమకూర్చిన ఈ చిత్రం చూస్తున్నంత సేపూ బోర్ కొట్టదు..సరికదా...గద్దర్, కేసీఆర్ ల పాటలతో ఉత్తేజం వస్తుంది. కొందరిని ఆలోచనలో పడేస్తుంది. అలాగే సీమాధ్ర నేతలను డైరక్ట్ గానే విమర్శలు చేస్తూ తిడితూ..చెప్పించిన డైలాగులు టప్పుట్లు కూడా కొట్టించుకుంటాయి. దర్శకుడుగా వీటిన్నటినీ బ్యాలెన్స్ చేసిన శంకర్ నిజంగా అభినందనీయుడే. అయితే ఈ చిత్రం ద్వారా కొత్తగా చెప్పింది ఏమన్నా ఉందా అంటే ..జరిగిన సంఘటనలను డాక్యుమెంటరైజ్ చెయ్యకుండా కమర్షియల్ పంధాలో ఆట, పాటలతో మనముందుంచటమే...ప్రజలను కొత్తగా ఆలోచలో పడేసే అంశాలేమీ లేకపోయినా...వాస్తవంగా జరిగిన సంఘటనలను మనముందిచంటంతో సినిమా సక్సెస్ అయ్యింది.

నటీనటుల్లో జగపతిబాబు, స్మృతి ఇరాని, శివా రెడ్డి వంటి సీనియర్లు ప్రాణం పోసారు. నిర్మాణ పరంగా నాశిగా ఉన్నా దర్శకత్వ పరంగా శంకర్ తానేమిటో మరో సారి చూపెట్టుకున్నాడు. అయితే ప్రేమ కథ మీద పెట్టిన శ్రద్ద ఉద్యమాన్ని చూపంట్టడంలో పెట్టలేదని అర్దమవుతుంది. అయితే ఎవరి లెక్కలు వారికుంటాయి కాబట్టి దాన్ని పట్టించుకోవాలసిన పనిలేదు. ఇక సంగీత పరంగా చక్రి నిలబడే ట్యూన్సే ఇచ్చాడు. డైలాగులు కొన్ని చోట్ల బాగా పేలాయి. మిగతా విభాగాలు అంతంత మాత్రంగా ఉన్నాయి.

ఫైనల్ గా చిత్రం లో కొన్ని సంఘటనలు గత కొంత కాలంగా రాష్ట్రంలో జరుగుతుందన్న సఘంటనలు గుర్తుకు వచ్చి కళ్ళు చెమర్చేలా చేస్తాయి. అలాగే టైటిల్ జస్టిఫికేషన్ జరిగింది కాబట్టి తెలంగాణా వారికి బాగా నచ్చుతుమంది. ఇక ఆ ఎమోషన్స్ తో , ఉద్యమంతో సంభంధం లేని వారికి సైతం ఓ ప్రేమ కథగా ఆకట్టుకునే అవకాశం ఉంది. టోట్ లాగ హిట్ బోలో అనిపించుకుంది.